कुमार नगरकोटीको 'मो‌क्षान्त: काठमाण्डु फिभर' एक प्रयोगशील कथासंग्रह हो जसमा अतियथार्थवाद र जादुई यथार्थवादको मिश्रण पाइन्छ। यस संग्रहका कथाहरूमा काठमाडौँको सांस्कृतिक, ऐतिहासिक र दार्शनिक पाटोहरूलाई अनौठो र आकर्षक शैलीमा प्रस्तुत गरिएको छ। नगरकोटीको लेखनशैली नागबेली गद्यको रूपमा परिचित छ, जसले पाठकलाई नयाँ अनुभव प्रदान गर्छ।

कथाहरूमा मृत व्यक्तिहरूलाई सजीव बनाएर संवाद गराउने, ऐतिहासिक पात्रहरूको पुनरुत्थान गर्ने जस्ता तत्वहरू समावेश छन्। उदाहरणका लागि, 'अन्धकार' कथामा विदेशी साहित्यकारहरू जस्तै बर्नार्ड श, अल्बेयर कामु, भर्जिनिया वुल्फ लगायत नेपाली साहित्यकार शंकर लामिछाने र भूपी शेरचनलाई एउटै रेष्टुराँमा भेला गराएर संवाद गराइएको छ। 

यस संग्रहमा संवेग, सौन्दर्य र दर्शनको समायोजन गरिएको छ, जसले कथाहरूलाई एब्स्ट्राक्ट संवेग प्रदान गर्छ। कथाहरूको डि-सेन्ट्रिलाइजेशनले केन्द्रीय विचार पत्ता लगाउन कठिन बनाउँछ, तर रङहरूको भद्रगोल संयोजनले पाठकलाई सात पटक पढ्दा पनि नयाँ अनुभूति दिन्छ।

'मो‌क्षान्त: काठमाण्डु फिभर' नेपाली साहित्यमा नयाँपनको खोजी गर्ने पाठकहरूका लागि पठनीय कृति हो, जसले काठमाडौँको विविध आयामलाई अनौठो तरिकाले उजागर गर्छ।