'मुनामदान' लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा द्वारा लेखिएको एक महाकाव्यात्मक कविता हो जसले प्रेम, त्याग, र सामाजिक समस्याहरूको विषयमा गहिरो विश्लेषण गर्दछ।

यो कविता मुनामदान नामक एक प्रेमिल जोडीको गहिरो कथा प्रस्तुत गर्दछ, जसले नेपालको ग्रामीण क्षेत्रमा बसोबास गर्छन्। मदन आफ्नो परिवारको आर्थिक स्थिति सुधार्न विदेश जान्छ, र मुनाले उसकै प्रतीक्षा गर्दै अनेक कठिनाइहरूको सामना गर्नुपर्छ।

मदनको विदेश यात्रा र त्यसपछि भएका संघर्षहरूले मुनाको धैर्य, समर्पण, र त्यागलाई उजागर गर्छ। मुनाले मदनको पर्खाइमा आफ्नो जीवनका कष्टपूर्ण पलहरू पार गर्दै प्रेम र लगावको उदाहरण प्रस्तुत गर्दछ।

देवकोटाले यो कविता मार्फत मानव भावनाहरूको गहिराइलाई चित्रित गर्दै प्रेम र बिछोड को पीडा समेटेका छन्। सामाजिक समस्याहरू र पारंपरिक समाजका आर्थिक चुनौतीहरूलाई पनि कवितामा समेटिएको छ। मुनामदान नेपाली साहित्यको एक महत्वपूर्ण र प्रेरणादायक कृति हो जसले प्रेम र त्यागको महत्वलाई प्रभावकारी तरिकामा व्यक्त गरेको छ।